Aan het einde van de blog van afgelopen week schreef ik al: “Het is een lang stuk geworden, maar u heeft de tijd! De volgende blog verschijnt pas over twee weken. Door een stomme fout van mijn kant zijn alle afbeeldingen bij de meeste voorafgaande artikelen verdwenen! Dat wil ik graag herstellen en het ziet ernaar uit dat dit wel enige tijd zal kosten.”
Zoals ik een week geleden al verwachtte vergt het inderdaad behoorlijk wat tijd. Ik ben er ook nog niet mee klaar! In mijn weekplanning pas ik altijd wel zo’n twee à drie dagen in om een nieuw artikel voor te bereiden en te schrijven. Die drie dagen verwacht ik nog wel nodig te hebben voor mijn ‘herstelwerkzaamheden’.
U zal zich vast afvragen wat die ‘stomme fout’ nu precies was! Wanneer u de afgelopen dagen oudere artikelen heeft bekeken, dan zal het u waarschijnlijk wel zijn opgevallen: er doen zich problemen voor met afbeeldingen bij de artikelen. Soms zijn die afbeeldingen erg onscherp en meestal zijn ze verdwenen. Dit probleem deed zich voor bij alle artikelen die werden gepost vóór 31 dec. De laatste drie artikelen waren wat betreft de afbeeldingen nog gewoon in orde.
Ik had natuurlijk wel back-ups gemaakt van de artikelen en de illustraties, maar als Word-document. Voor de tekst is dat natuurlijk prima, maar de bewaarde foto’s bleken wat de kwaliteit aangaat waardeloos opgeslagen. Het is een hele klus om de goede afbeeldingen weer te vinden en op hun plaats te zetten in de artikelen.
De artikelen inclusief afbeeldingen komen nu mondjesmaat weer online, maar ook dan is de kwaliteit van de foto’s nog niet overal van het niveau dat ik gewend ben. Daar wil ik de komende week wel naar toe werken!
Wanneer u nog goede back-ups heeft dan zou u mij erg helpen door deze aan mij op te sturen, eventueel via de post op een usb-stick. Na gebruik stuur ik u die usb-stick weer terug. Ik zit vooral verlegen om de afbeeldingen bij het artikel over de Biblia Pauperum dat op 18 augustus werd gepost. Van dat artikel heb ik namelijk geen back-up gemaakt. Stommerd!!
Over zwarte en witte vierkanten
Om vandaag toch iets over kunst te schrijven dacht ik aan een toepasselijk onderwerp: een kort stukje over zwarte en witte vierkanten!
Afgelopen week opende ik niets vermoedend de blog om het artikel Christenen en Joden in de christelijke kunst; Over de strijd tussen Ecclesia en Synagoge te schrijven. Ik had wel zo’n beetje een idee over hoe het er zou moeten uit zien en had er zin! Toen ik voor dat stukje een afbeelding uit een oud artikel bekeek overviel mij een naar gevoel. Op de plekken van de afbeeldingen bij dat artikel verschenen vooral witte en af en toe ook zwarte vierkanten, eigenlijk vooral rechthoeken! Bij nadere beschouwing bleek dit bij bijna alle artikelen het geval te zijn! Ik wist werkelijk even niet waar ik het zoeken moest.
Toen ik enigszins tot rust was gekomen moest ik denken aan een schilderij van Kazimir Malevitsj. Je blijft tenslotte een kunsthistoricus! Ik herinnerde mij een college over deze Russische kunstenaar uit het eerste of tweede jaar van mijn studie kunstgeschiedenis. In dat college werd de kunstenaar opgevoerd als een van de grondleggers van de abstracte kunst en als theoreticus van het suprematisme. Er werd tijdens dat college door de docent buitengewoon enthousiast gesproken over het schilderij Zwart Vierkant. Ik moet zeggen dat mij daarvan maar weinig is bij gebleven. Ik kan mij wel herinneren dat ik iets dacht als “makkelijk!” en “knap bedacht!” Omdat ik er op dit moment niet veel meer van weet dan dat, fantaseer ik zelf maar een beetje en denk: “Die Malevitsj moet bij het schilderen van zijn meesterwerk wel in een erg sombere en zwartgallige bui zijn geweest.” Het schilderij paste in ieder geval goed bij míjn stemming en sluit ook prima aan bij hetgeen ik op mijn computerscherm zag.
Kazimir Malevitsj, Zwart Vierkant, 53,5 x 53,5 cm, gedateerd 1913, Hermitage, Sint Petersburg
Kazimir Malevitsj bij een expositie van zijn werk. Rechts hangt zijn zwarte vierkant.
Laten we, in het kader van zijn, door mij veronderstelde droefgeestige bui, maar zeggen dat hij er niet erg vrolijk bij staat.
Toen ik gisteren het plan opvatte om vandaag iets over dat schilderij van Malevitsj te schrijven dacht ik ook aan twee afbeeldingen uit de kinderbijbel waaruit mijn moeder indertijd voorlas. Bij het doorbladeren van die kinderbijbel was ik nog steeds onder de indruk van de geweldige illustraties van Piet Worm.
Die bijbel opent met een wit vierkant binnen een goudkleurige omlijsting. Het wit is even wit als de rest van de pagina. In verband met de teneur van dit artikel is de tekst onder de illustratie naar mijn gevoel veelzeggend: “Er was niets, helemaal niets.” Ook de tweede illustratie en zeker ook de tekst daaronder geeft hetgeen ik op mijn computerscherm zag en mijn stemming goed weer: “En overal was het heel, héél erg donker.”
Twee miniaturen uit de kinderbijbel van Piet Worm, 1955/1957
Voor volgende week neem ik mij voor toch maar een serieus stukje te schrijven over het Zwart Vierkant van Kazimir Malevitsj.